Verslaving als Kans

De eerste stap die daarbij gezet mag worden, is het vrede sluiten met je verslaving. Te stoppen met vechten en je gebruik te gaan zien als een unieke kans om volwassen te worden. Om je demonen onder ogen te komen en er vat op te krijgen. Om je verleden te verwerken en je leven zo vorm gaan te geven, dat je jezelf er thuis gaat voelen. Een kans die je de ruimte geeft om te leren ontspannen mét je verslaving. Niet pas als deze doorbroken is.

En aangezien de toekomst bestaat uit een vooruit geprojecteerd heden, is de gedachte dat je altijd verslaafd zult zijn genoeg om de moed nu al te verliezen. Als je een verslaving hebt, heb je vertrouwen nodig. Geen angst.

De realiteit is dat heel, heel veel mensen van hun verslaving af zijn gekomen. Niet door angst; controle, discipline en vechten, maar door (zelf)liefde en (zelf)vertrouwen waardoor het middel zijn functie had verloren. Ik ken ex-alcoholisten die moeiteloos geen druppel meer drinken en wel drank in huis hebben voor medebewoners en gasten. Je kunt je daar nu misschien niets bij voorstellen, maar een verslaving kan zijn kracht helemaal verliezen voor wie tot de bodem van zelfonderzoek is gegaan.

Als hij een mens was, zou de slang zich ongetwijfeld identificeren met de tekening op zijn huid waarmee hij zich onderscheidt. En hoe zou dat zijn als hij gaat vervellen?

De slang laat zijn huid los en is een bepaalde periode ‘naakt’. Als een dikke, roze worm lijkt hij zonder tekening op iedere andere slang die aan het vervellen is. De hoornachtige huid met de unieke tekening die hem hiervoor nog beschermde tegen puntige steentjes waar hij overheen gleed, is tijdelijk weg.

Hij voelt veel meer. ‘Alles komt veel meer binnen’, zou een mens kunnen zeggen en er meteen iets aan willen doen. In de slang komt dit niet op. Althans, de slang lijkt geen enkele moeite te doen om de kwetsbare periode zonder huid en identiteit in te korten of zichzelf te beschermen tegen wat hij nu voelt.

Het breken met een verslaving is als het loslaten van een deel van je identiteit. Wanneer je besluit je verslaving te gaan ontmantelen, begin je aan een soort zelfverkozen identiteitscrisis. Je laat iets los dat je leek te beschermen en je onveilig maakte op hetzelfde moment. En nu vrees je én kijk je uit naar, wat je zult gaan voelen. Laat de slang een inspirerend voorbeeld voor je zijn. Verspil geen energie aan de toekomst. Glijd met vertrouwen door het hier en nu. Voel wat er te voelen is en berust in het besef dat er vanzelf weer een nieuwe identiteit zal aangroeien.